Bij het zoeken naar informatie over de achtergronden van de vorming van ISIS ben ik al op veel aannemelijke verklaringen gestuit die duidelijk maken dat het Westen (vnl de VS, Engeland en Israël) en de conservatieve Golf-monarchieën objectief belang hebben bij deze creatie.
Maar ik had nog geen onweerlegbare aanwijzing dat ISIS niet een onverwachte meevaller, maar een plan was. Nu moet je altijd op je hoede zijn bij informatie op het internet (en dan bedoel ik niet dat pas als het in de NRC staat, je het mag geloven—helaas, integendeel). Daarom was ik blij een stuk over dit onderwerp te zien (van mei jl. alweer) van Nafeez Ahmed. Nafeez is een van de meest briljante studenten die ik in Sussex heb meegemaakt. Hij heeft er met glans de doctorstitel behaald en inmiddels al een reeks boeken op zijn naam.
Nafeez schrijft hoe ISIS bewust is gecreëerd uit al-Qaeda-in-Iraq (AQI) om Assad in Syrië te isoleren. De organisatie Judicial Watch kreeg in mei na rechterlijke actie een US Defense Intelligence Agency (DIA) document in handen (de geheime dienst van het Pentagon), gedateerd 12 augustus 2012, dat hiervoor het bewijs levert.
De opstellers van dit document, dat o.a. wapenleveranties vanuit het ‘bevrijde’ Libië naar Syrië behandelt, hadden duidelijk het doel, de reputatie van Hilary Clinton te beschadigen. Maar het belangrijkste voor ons vandaag is dat de DIA vaststelt dat AQI de oppositie tegen Assad vanaf het begin steunde en uit dat bondgenootschap is ISIS voortgekomen.
Het document stelt vast (in 2012, toen de gangbare interpretatie nog sprak van een democratische volksopstand tegen het Assad-regime) dat het Westen, de Golfstaten en Turkije een ‘sectarische oppositie’ tegen Assad steunden. Om die oppositie een uitvalsbasis te verschaffen, beveelt het aan om in Syrië ‘safe havens’ te creëren (‘safe’ door ze te verbinden met een no-fly zone). Daar zou dan, net als in Benghazi in Libië, een tegenregering kan worden gevormd. Zo’n‘safe haven’ zou dan de vaak genoemde ‘bufferzone’ aan de Turkse grens zijn. Die is er echter nog steeds niet omdat Turkije andere prioriteiten heeft, nl. oorlog met de Koerden zodat Erdogan alsnog de verkiezingen kan winnen.
Het document stelt dan (let op, 2012) dat ‘de mogelijkheid bestaat om een formeel of informeel salafistisch vorstendom te vormen in oost-Syrië (Hasaka en Der Zor) en dit is precies wat de machten die de oppositie steunen willen om het Syrische regime te isoleren’. Dan wordt nog eens herhaald dat Syrië onder Assad strategische diepte geeft aan de Shia-mogenheden Iran en Irak. Dit laatste natuurlijk dankzij de meesterzet van de invasie van Irak in 2003, maar dat terzijde.
Een ‘vorstendom’ (inmiddels ISIS) zou AQI de mogelijkheid geven om haar oorspronkelijke bastions Mosoel en Ramadi ter heroveren, aldus het document (inmiddels gebeurd). Het vervolgt met de vaststelling dat de vorming van een ‘salafistisch vorstendom’ gunstig is omdat het ‘een nieuwe dynamiek [zou geven] aan de inzet om de jihad van de Soenni in Irak en Syrië te verenigen samen met de rest van de Soenni’s in de Arabische wereld tegen wat ze als één gemeenschappelijke vijand beschouwen’ (al in 2008 had een rapport van de RAND Corporation in Californië aangegeven dat het opstoken van de tegenstelling tussen Shia en Soenni het mogelijk zou maken om samen met de conservatieve Moslim-monarchieën het gevaar van de democratie te bezweren).
De DIA ‘voorspelt’ dan dat er ook een ‘Islamitische Staat zou kunnen worden uitgeroepen door een samengaan met andere terroristische organisaties in Irak en Syrië’. Dit zal grote gevaren inhouden voor de eenheid van Irak maar zoals gezegd een machtige impuls geven aan de strijd tegen Assad.
De lang gekoesterde illusie van de ‘gematigde oppositie’ blijkt dus vanaf het begin doorkruist te zijn door a) een Amerikaanse strategie om door middel van een ‘salafistisch vorstendom’ de Soenni-jihadisten en de Golfmonarchiën en Turkije die hen steunen, Assad in Syrië ten val te brengen—ook al zou dat ten koste gaan van de eenheid van Irak.
Daartoe zouden b) net als in Libië ‘safe havens’ (een no-fly zone) moeten worden gecreëerd, van waaruit het ‘salafistisch vorstendom’ zou kunnen opereren als staat.
Het zou allemaal wijsheid achteraf zijn ware het niet dat juist nu in Nederland stemmen opgaan om precies deze zaken te realiseren.
Eerst het krakkemikkige stuk van ‘vredesorganisatie PAX’ om alsnog een no-fly zone boven Syrië in te stellen en nu Assad aan te vallen; en vervolgens CDA-fractievoorzitter Sybrand Buma die met Nederlandse grondtroepen veilige gebieden (safe havens) wil creëren, niet alleen in Syrië overigens, maar ook in Irak en Libië. De VVD is al akkoord (voor Syrië dan).
Op zo’n moment is het van belang nog eens goed het historische verloop voor ogen te hebben.
Kees van der Pijl
De opstellers van dit document, dat o.a. wapenleveranties vanuit het ‘bevrijde’ Libië naar Syrië behandelt, hadden duidelijk het doel, de reputatie van Hilary Clinton te beschadigen. Maar het belangrijkste voor ons vandaag is dat de DIA vaststelt dat AQI de oppositie tegen Assad vanaf het begin steunde en uit dat bondgenootschap is ISIS voortgekomen.
Het document stelt vast (in 2012, toen de gangbare interpretatie nog sprak van een democratische volksopstand tegen het Assad-regime) dat het Westen, de Golfstaten en Turkije een ‘sectarische oppositie’ tegen Assad steunden. Om die oppositie een uitvalsbasis te verschaffen, beveelt het aan om in Syrië ‘safe havens’ te creëren (‘safe’ door ze te verbinden met een no-fly zone). Daar zou dan, net als in Benghazi in Libië, een tegenregering kan worden gevormd. Zo’n‘safe haven’ zou dan de vaak genoemde ‘bufferzone’ aan de Turkse grens zijn. Die is er echter nog steeds niet omdat Turkije andere prioriteiten heeft, nl. oorlog met de Koerden zodat Erdogan alsnog de verkiezingen kan winnen.
Het document stelt dan (let op, 2012) dat ‘de mogelijkheid bestaat om een formeel of informeel salafistisch vorstendom te vormen in oost-Syrië (Hasaka en Der Zor) en dit is precies wat de machten die de oppositie steunen willen om het Syrische regime te isoleren’. Dan wordt nog eens herhaald dat Syrië onder Assad strategische diepte geeft aan de Shia-mogenheden Iran en Irak. Dit laatste natuurlijk dankzij de meesterzet van de invasie van Irak in 2003, maar dat terzijde.
Een ‘vorstendom’ (inmiddels ISIS) zou AQI de mogelijkheid geven om haar oorspronkelijke bastions Mosoel en Ramadi ter heroveren, aldus het document (inmiddels gebeurd). Het vervolgt met de vaststelling dat de vorming van een ‘salafistisch vorstendom’ gunstig is omdat het ‘een nieuwe dynamiek [zou geven] aan de inzet om de jihad van de Soenni in Irak en Syrië te verenigen samen met de rest van de Soenni’s in de Arabische wereld tegen wat ze als één gemeenschappelijke vijand beschouwen’ (al in 2008 had een rapport van de RAND Corporation in Californië aangegeven dat het opstoken van de tegenstelling tussen Shia en Soenni het mogelijk zou maken om samen met de conservatieve Moslim-monarchieën het gevaar van de democratie te bezweren).
De DIA ‘voorspelt’ dan dat er ook een ‘Islamitische Staat zou kunnen worden uitgeroepen door een samengaan met andere terroristische organisaties in Irak en Syrië’. Dit zal grote gevaren inhouden voor de eenheid van Irak maar zoals gezegd een machtige impuls geven aan de strijd tegen Assad.
De lang gekoesterde illusie van de ‘gematigde oppositie’ blijkt dus vanaf het begin doorkruist te zijn door a) een Amerikaanse strategie om door middel van een ‘salafistisch vorstendom’ de Soenni-jihadisten en de Golfmonarchiën en Turkije die hen steunen, Assad in Syrië ten val te brengen—ook al zou dat ten koste gaan van de eenheid van Irak.
Daartoe zouden b) net als in Libië ‘safe havens’ (een no-fly zone) moeten worden gecreëerd, van waaruit het ‘salafistisch vorstendom’ zou kunnen opereren als staat.
Het zou allemaal wijsheid achteraf zijn ware het niet dat juist nu in Nederland stemmen opgaan om precies deze zaken te realiseren.
Eerst het krakkemikkige stuk van ‘vredesorganisatie PAX’ om alsnog een no-fly zone boven Syrië in te stellen en nu Assad aan te vallen; en vervolgens CDA-fractievoorzitter Sybrand Buma die met Nederlandse grondtroepen veilige gebieden (safe havens) wil creëren, niet alleen in Syrië overigens, maar ook in Irak en Libië. De VVD is al akkoord (voor Syrië dan).
Op zo’n moment is het van belang nog eens goed het historische verloop voor ogen te hebben.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten