De Amerikanen hebben enige ophef veroorzaakt door de ‘bewijzen’ te leveren dat Rusland zich inmengt in Oekraïne. Het gaat om foto’s van een man met een enorme baard in camouflagepak die zowel in Georgië in 2008 als nu in Oost-Oekraïne is gesignaleerd. Om het nog overtuigender te maken is er ook nog een foto bijgeleverd van een duidelijk andere man met inderdaad ook …een baard. Wie durft nu nog te twijfelen!
Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten. In Oekraïne hebben de VS naar eigen zeggen $5 miljard besteed voor het ‘opbouwen van een civiele samenleving’—lees regimeverandering.
Nu hoeft er niet de minste twijfel te bestaan dat ook Rusland de vinger aan de pols houdt in Oost-Oekraïne. De simpele reden is dat Moskou alles te vrezen heeft van verder geweld daar. De Russische economie heeft al een zware deuk opgelopen door de spanningen in Oekraïne en de aansluiting van de Krim bij Rusland. De roebel is in waarde gedaald, de beurs ingezakt, en de economische groei terug naar 0 procent. Dat betekent op termijn inflatie en sociale onrust.
Ondanks herhaalde beschuldigingen dat ‘Poetin’ er al lang op uit was om voormalige Sovjetgebieden in te lijven, lijkt er op de Krim van alles mis te gaan—er komen geen roebels uit de geldautomaten omdat er nog niet genoeg zijn, de Oekraïense hvrynia wordt weer gebruikt, en er zijn allerlei tekorten. En dat is nog maar de Krim. Oplaaien van geweld in de Donbass, het industriële hart van Oekraïne (en van de vroegere USSR) zal vooral Rusland economisch treffen vanwege de vele banden die er met die regio zijn blijven bestaan. De cijfers van de Gallup-poll uit 2013 die vaststelde dat 56 procent van de bevolking van Oekraïne het uiteenvallen van de USSR betreurt, en slechts 23 procent dat toejuicht, komen uiteraard niet uit de lucht vallen.
Een anti-Russische politiek kan dus langs vreedzame weg niet op een meerderheid rekenen. Het heeft er dan ook alles van weg dat de interim-regering in Kiev aanstuurt op geweld (deze regering zou er zelf niet eens zijn als er niet na het EU-akkoord met Janoekowitsj in februari opnieuw geweld was losgebarsten), en de signatuur van dit gezelschap is daar ook naar. De Amerikaanse omroep NBC stelt vast dat in geen enkel land neo-Nazis zo’n groot aandeel in de regering hebben. De neo-Nazipartij Svoboda en Rechtse Sector hebben belangrijke functies in de veiligheidssector: een vice-premier, de minister van defensie, en de openbare aanklager, zijn van Svoboda, en de commandant (‘secretaris’) van het cruciale Veiligheids- en Nationale-Verdedigingscomité, Andrii Paroebii, was mede-oprichter van Svoboda (al is hij nu formeel overgestapt naar een andere conservatieve partij).
De neo-Nazi’s van de Rechtse Sector hebben een nieuw hoofdkwartier opgezet in Dnepropetrovsk en een eenheid gevormd van naar schatting 800 paramilitaire strijders die zoals Rechtse-Sectorleider en presidentskandidaat Jarosj het uitdrukt, ‘verdere verspreiding van het Kremlin-virus’ moeten tegengaan. De door Kiev aangestelde nieuwe gouverneur van Dnepropetrovsk, de oligarch Igor Kolomoysky, heeft eveneens een ‘Donbass bataljon’ van ‘Oekraïense patriotten’gevormd. De schietpartij die het akkoord in Genève van 20 april jl. op losse schroeven heeft gezet, herinnert eraan dat dit geen loze gebaren zijn.
De NAVO tenslotte wil ook geweld en liefst een Russische interventie, laten we er geen doekjes om winden. Na het drama in Joegoslavië en het fiasco in Libië is er voor de NAVO geen enkele bestaansreden meer, alleen ‘Poetin’ kan nog redding bieden. Maar de NAVO is het machtsmiddel waarmee de VS invloed op Europese verhoudingen kunnen uitoefenen. De haat tegen een Rusland dat zich niet meer zoals onder Jeltsin, laat inpakken (of dat nu in Syrië of in Oekraïne is) is tastbaar en wordt trouw door de media doorgegeven, ook bij ons.
Telkens komt daarom weer de vraag op, hoe is het mogelijk dat de EU-landen toelaten dat ze telkens op het verkeerde been worden gezet. In een interview met Russia Today geeft Richard Sakwa, hoogleraar Russische en Europese politiek aan de universiteit van Kent, als verklaring dat de ‘goedaardige’ expansie van de EU ten einde is omdat deze expansie verweven is geraakt met uitbreiding van de NAVO. Sakwa’s familie heeft zwaar geleden onder de Sovjet-repressie in Polen tijdens het pakt met Hitler, naar hij mij zelf ooit verteld heeft. Maar dat weerhoudt hem er niet van om de vergelijking te maken met de rol die de Balkan speelde bij het ontketenen van de Eerste Wereldoorlog—opnieuw speelt men met vuur door Rusland te provoceren.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten