zaterdag 1 juni 2013

Waarom kan de Syrische oppositie het maar niet eens worden?

Na het onthutsende besluit van de EU om het wapenembargo tegen Syrië op te heffen is de vraag, naar wie deze wapens dan verstuurd gaan worden. De verdeeldheid van de oppositie is inmiddels genoegzaam bekend. Het enige waarover men het in kringen van de rebellen en hun sponsors in het Westen en aan de Perzische Golf eens is dat ‘Assad weg moet’, net zoals ‘Gaddafi weg moest’, ‘Saddam weg moest’, en zo voort. Nog altijd schijnt men in het Westen niet goed te begrijpen dat het veranderen van een regering (iets waarvan je zou denken dat het voorbehouden is aan de eigen bevolking) iets anders is dan het vernietigen van de staat.
 

In Syrië wordt druk gewerkt aan een nieuwe regering, die het naar het zich laat aanzien, zonder staat zal moeten doen—net als in Irak en in Libië. Nadat eerst de Syrische National Raad (SNC) de weg vrijgemaakt had voor een nieuwe koepel met de dezelfde afkorting, de Syrische Nationale Coalitie, lijkt ook deze op weg naar de uitgang.